ข้อคิดการทำธุรกิจ 24ข้อของเจ้าพ่ออสังหาฯไทย

ยอมรับความสามารถของพนักงาน: เราอาจไม่เก่งเท่าพนักงาน แต่ต้องรู้ว่าใครมีความสามารถ

ปล่อยให้พนักงานที่เก่งกว่าเรา: ให้พวกเขาคิดและตัดสินใจ พร้อมจ่ายเงินเดือนให้พนักงานมากกว่าเราเอง ทำหน้าที่เป็นโค้ชไม่ใช่ผู้เล่น ค้นหาคนที่เก่งกว่าเรามาร่วมงาน สิ่งสำคัญคือการทำลายอีโก้ของตัวเอง เพราะพนักงานที่เก่งจะโต้แย้งกับเราอย่างมาก ถ้าทุกคนคิดเหมือนกัน บริษัทจะไม่เติบโต

ยอมรับความผิดพลาด: กล้าเปิดเผยความผิดของตัวเอง เพื่อให้ผู้อื่นได้เรียนรู้ แสดงให้พนักงานเห็นว่าเราก็ทำผิดได้ เมื่อพนักงานทำผิดพวกเขาจะกล้าเล่าให้ทีมฟังเพื่อเรียนรู้และหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดในอนาคต เป็นการปรับความรู้ในองค์กรให้เท่ากัน

อย่าทำตัวเป็นผู้พิพากษา: อย่าชี้ถูกผิดและให้โบนัสตามอำเภอใจ ต้องกำหนดสูตรชัดเจนว่า กำไรเท่าไหร่แบ่งให้ผู้ถือหุ้นและพนักงานอย่างไร ประกาศอย่างเปิดเผยเพื่อให้พนักงานทราบว่าจะได้รับโบนัสเท่าไหร่ในสิ้นปี

ทุกคนเท่าเทียมกัน: ห้องน้ำพนักงานต้องสะอาดเหมือนห้องน้ำของผู้บริหาร กินข้าวโต๊ะเดียวกับคนรถได้ ไม่มีการทดลองงาน เมื่อรับเข้าทำงานแล้วทุกคนมีสวัสดิการเท่ากันตั้งแต่วันแรก

ส่งพนักงานไปเรียนเพิ่มเติม: สำหรับพนักงานที่ขยันและจงรักภักดี ส่งไปเรียนหรือดูงานต่างประเทศ โดยไม่ต้องทำสัญญา หากพวกเขาลาออก แสดงว่าเราไม่ดูแลพวกเขาดีพอ พนักงานแต่ละคนมีภาระต่างกัน เราควรดีใจที่พวกเขาได้งานใหม่ที่ได้เงินเดือนดีขึ้น

รับพนักงานใหม่เมื่อจำเป็น: ใช้การปรับปรุงกระบวนการและเทคโนโลยีเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพงาน หากพนักงาน Back office ไม่สามารถแก้ไขระบบงานได้ ให้เงินเดือนแต่ไม่ให้โบนัส ควรปรับปรุงกระบวนการให้ง่ายและเร็วขึ้น

ลดกระบวนการและเอกสารที่ไม่จำเป็น: เอกสารมากเกินไปเกิดจากความไม่ไว้วางใจพนักงาน ถ้าไม่ไว้ใจพวกเขา ให้พวกเขาเป็นหัวหน้าทำไม กฎระเบียบมากมายเพราะคนไม่ดีบางคนทำผิด ทำให้คนดีทำงานยากขึ้น เช่น ทิชชู่มีคนขโมย เราก็ออกกฎให้ยุ่งยากขึ้น ทำให้คนดีทำงานยากขึ้น

ไม่มีการทดลองงาน: ตั้งใจเลือกพนักงานที่จะทำงานกับเราตลอดไป ไม่มีการไล่ออก ยกเว้นกรณีทุจริต ทำให้หัวหน้างานตั้งใจเลือกพนักงานอย่างจริงจัง และพนักงานทุกคนมีสวัสดิการเต็มที่ตั้งแต่วันแรก

ความฉลาดทางอารมณ์สำคัญกว่าความรู้: เพราะความรู้เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา แต่ความฉลาดทางอารมณ์สำคัญในการทำงานร่วมกับผู้อื่น คนที่เก่งแต่ไม่สามารถทำงานร่วมกับคนอื่นได้ไม่ควรเลือกในยุคนี้

อย่าให้คำตอบกับลูกน้อง: การให้ลูกน้องตัดสินใจเองคือสิ่งที่ยากที่สุด เพราะพวกเขากลัวผิดและถูกต่อว่า เราต้องฝึกให้พวกเขาตัดสินใจ แม้ว่าพวกเขาตัดสินใจผิดเราก็ต้องอดทน ให้พวกเขาได้เรียนรู้

รักลูกมากกว่าธุรกิจ: อย่าบังคับให้ลูกสืบทอดธุรกิจหากพวกเขาไม่ชอบหรือไม่อยากทำ แสดงว่าเรารักธุรกิจมากกว่าลูก

ไม่จำเป็นต้องให้ลูกสืบทอด: ลูกของเบ็คแฮมอาจไม่เก่งเท่าเบ็คแฮมในการเตะบอล พ่อแม่ที่เก่งอาจสร้างกิจการขึ้นมา แต่ลูกไม่จำเป็นต้องบริหารงานได้เก่งเหมือนพ่อแม่

อย่าบังคับให้บริษัทในเครือซื้อของกันเอง: ทุกบริษัทเหมือนลูกของเรา การบังคับให้ซื้อของกันเองทำให้ระบบภายในมีปัญหา โดยเฉพาะคุณภาพ

ใส่ใจคุณภาพสินค้ามากกว่าการสร้างแบรนด์: ก่อนขยายไปทำอย่างอื่นให้ถามตัวเองว่าเรามีส่วนแบ่งการตลาดเพียงพอหรือยัง

ลอกสิ่งที่ดี: อย่าไปหยิ่ง การลอกสิ่งที่ดีทำให้โลกเจริญ ดูอย่างโทรศัพท์มือถือ ใครลอก Apple รอดหมด

เน้นลูกค้ามากกว่าคู่แข่ง: อย่าดูคู่แข่งจนลืมดูแลลูกค้าของเราเอง

ให้โบนัสตามผลงาน: ให้จากการทำตามเป้าหมายได้หรือไม่ ไม่ใช่จากกำไร

มีคนเก่งกว่าเราในบริษัท: ถ้าเรามองไม่เห็นใครเก่งกว่าเราในบริษัท แสดงว่าเราต้องบริหารจนวันตาย ถ้ามีคนเก่งกว่าเรา บริษัทจะเจริญรุ่งเรืองแม้ว่าเราไม่อยู่

บริหารธุรกิจครอบครัวแบบมืออาชีพ: ทุกคนต้องทำตามกติกาที่วางไว้ร่วมกัน

รักงาน: ถามตัวเองว่าเราชอบทำงานวันเสาร์-อาทิตย์หรือไม่ เพราะเจ้าของกิจการจะทำงาน 7 วันไม่หยุด

ตั้งหัวหน้าจากความสามารถ: ตั้งลูกน้องที่มีความสามารถมาเป็นหัวหน้าโดยไม่สนใจอาวุโส

พึ่งพาตนเอง: มีความสามารถในการพึ่งพาตนเอง ไม่ต้องขอกำลังใจจากใคร ช่วงที่ธุรกิจลำบากอย่าทิ้งลูกน้อง

มีความสุขเพราะเห็นผู้อื่นมีความสุข: ใช้กำไรเพื่อพัฒนาบริษัทและสวัสดิการพนักงาน ให้พนักงานมีความเป็นอยู่ดีขึ้น ดูแลครอบครัวได้ดีขึ้น มากกว่าการใช้กับตัวเอง